Rozdział 15

-Hej-przywitałam się niepewnie

-O, cześć

-Co tak siedzisz

-Nie wiem

-Zacnie-powiedziałam i chciałam odejść gdy zapytała

-Nie boisz się zostać chłopczycą??-wycedziła

-W sensie

-No że zero koleżanek milion kolegów-sprostowała

-Dla mnie już za późno, a po co Ci to

-Bo wiesz przeprowadziłam się tutaj niedawno.

W tamtej szkole byłam nic nie wartą skeyterką, nie chcę żeby tu tak było.

Chciała bym mieć koleżanki na ale kolegów też.

Ale nie kręcą mnie lakiery, pieski, jednorożce. -gadała jak nakręcona

- Uwierz mi nie jesteś jedyna

-To znaczy-dopytywała

-Bo widzisz jestem dokładnie taka jak ty. Może z pominięciem jednego szczegółu

Ona zrobiła pytającą minę

-Jednorożce są seki - powiedziałam po czym obie wybuchnęłyśmy śmiechem

- To co zjeżdżasz??-spytałam

-Raczej tak- i zjechała

Przyznam jest niezła, serio. Kto wie może się zaprzyjaźnimy. Ale nikt nigdy nie zastąpi mi Krity.

Gdy ona zjeżdżała ja udałam się do siedzących na ławce Luther'a, Jackson'a i  David'a.

-Co to za jedna- spytał Luther

-Sama nie wiem, mówiła tylko coś o tym, że nie chce być znowu chłopczycą

-A co w tym złego-Wtrącił David

-No przestań bo powstanie nam druga Amy-wypalił Jackson

-Oj, ja też Cię kocham-zrobiłam sweet oczka i walnęłam go z łokcia w brzuch. Ten tylko jęknął.

Postanowiłam dowiedzieć się trochę o "tej dziewczynie".

-Hej, Amy jestem-przedstawiłam się

-Megan-uśmiechnęła się

-Choć zapoznam Cię-powiedziałam po czym ruszyłyśmy.

Stanęłam na "doniczce" (okrągła ławka z betonu) i zaczęłam się drzeć

-Ogłoszenia parafialne!!!!!!!!!!!!!!

Na co wszyscy się na mnie popaczali i ucichli

-Dziękuje, a więc to jest Megan-powiedziałam i wciągnęłam dziewczynę na doniczkę.

Ta puściłam buraka i im pomachała

-Megan...?????

Ta zrobiła pytającą minę

-Nazwisko-wyjaśniłam

-Williams

-No a więc po krótkiej rozmowie stwierdzam, że to druga ja. Przykro mi musicie się z tym

 pogodzić-wzruszyłam ramionami.

Zeszłyśmy a wszyscy wrócili do swoich czynności.

-Ty się tak nie wstydzisz??-zapytała Meg

-Jak

-No tak stanąć przed nimi i nawijać, wgl się do nich odezwać.

-Wstydzić, odezwać, do nich, proszę Cię

-Czyli odpowiedź przecząca

-Chyba

-Chyba-powtórzyła

-Nie wiem nie ogarniam, jak dla mnie za dużo myślenia.

Po czym podeszłam do David'a

-Którzy to tą farbę rozlali

-Ja nic nie wiem-zaczął rozglądać się na boki

-David...

-To na pewno nie Louis i Michel

-Oki, dzięki-rzuciłam i odeszłam

-LOUIS!!!!!!!!!!!!!!! MICHEL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-Darłam się

-Co-zapytała wystraszony Lou

Nie odpowiedziałam tylko wyjęłam z kieszeni klucz (taki nie do drzwi) i odkręciłam

 kółka całe w farbie. Podałam je Louis'owi

-Umyj-zrobiłam oczka ze shre'a

-Pffff..................dobra zaraz przyjde-wyrzekł

Nie wiem gdzie poszedł, w końcu w pobliżu był tylko staw. Nie no chyba ten idiota nie chce ich

 w stawie umyć. Dobra nie ważne byle bym je odzyskała.

 

 

 

 

Megan Williams- 16 lat uwielbia jazdę na rowerze, jak bardzo dobra, podobne ja Amy połączy ją coś z pewnym chłopakiem z naszego ukochanego zespołu